Hiçbir Şey Yapmadan Geçen Günler: Erteleme, Suçluluk ve Tükenmişlik Döngüsü

                           Erteleme Hastalığım Var… Kabul Ediyorum

Evet, itiraf etmem gerekirse benim kesinlikle bir erteleme hastalığım var. Küçük bir mesele gibi görünse de, hayatımın birçok alanını etkileyen büyük bir sorun bu.

Mesela banka işim var diyelim. Bugün hallederim, olmadı yarın, sonra öbür gün derken… hep son dakikaya kadar erteliyorum. Aslında bu sadece basit bir “erteleme” değil belki de. Hayata karşı duyduğum o içten içe çöken isteksizlik mi, yoksa sadece tembellik mi, tam olarak çözebilmiş değilim. Ama bir gerçek var ki; aksiyon almak, yerimden kalkmak, bir işe başlamak... bazen inanılmaz zor geliyor.

Sabah “bugün İngilizce çalışacağım” diye başlıyorum. Aradan çok geçmeden içimde bir ses:

“KPSS mi çalışsam acaba?”
Sonra hemen ardından bir başka ses:
“Zaten geç kaldın, bu saatten sonra ne KPSS’si?”
Moralim bozuluyor. İçimden hiçbir şey gelmiyor.
“Şu an bir işte olmalıydım…” düşüncesi sarıyor zihnimi. Kendi kendime daha da çöküyorum.

Aradan biraz zaman geçiyor…
“En azından spor yapayım.”
Sonra bir bakıyorum, ev dağınık.
“Tamam önce evi toparlayayım.”
Evi topluyorum, bu kez:
“Ee yemek de yok, önce bir şeyler hazırlayayım.”
Ve o sırada bir bakmışım, akşam olmuş.

Ve gün yine “hiçbir şey yapamamış” hissiyle kapanıyor. Aslında bir sürü şey yaptım ama hedeflediğim esas şeylere dokunamadım. Bu da yine başa dönmem demek oluyor.

Bu kısır döngü beni öyle bir hale getiriyor ki, en sonunda ne çalışıyorum, ne spor yapıyorum, ne de tam anlamıyla dinlenebiliyorum.
Kafam kalabalık ama günler boş geçiyor.
İşte bu yüzden bu blogu açtım. Belki yazarak bir yol bulurum. Belki kendime sesli düşünürüm. Belki birileri bu satırları okuyunca “Yalnız değilim” der.

 ----  Belki de hep birlikte bir “Erteleyenler Kulübü” kurarız .. Ama cidden…

Sen kendini nasıl motive ediyorsun? 

HADİ KENDİMİZİ MOTİVE EDELİM LÜTFENNN ! SEN AKLINA KOYDUĞUN HERŞEYİ BAŞARIRSIN ÇÜNKÜ SENİN İNANILMAZ BİR GÜCÜN VAR !!